Zmniejsz ryzyko zanieczyszczenia biologicznego w wieżach chłodniczych
Globalny niedobór wody dotyka coraz większej liczby krajów na całym świecie, zmuszając różne gałęzie przemysłu do głębszego zastanowienia się, w jaki sposób można ograniczyć jego skutki. Woda jest szeroko stosowana w różnych gałęziach przemysłu jako bezpośredni składnik produktów lub podstawowych procesów, np. w procesach mycia i czyszczenia. Ponadto sektor dostarczania mediów coraz częściej skupia się na aplikacjach związanych z regulacją temperatury. Przemysłowe wieże chłodnicze mają specjalne potrzeby i wymagania dotyczące wody, z której korzystają. Ich eksploatacja może prowadzić do wysokiego zużycia wody słodkiej i wywierać dodatkowy, negatywny wpływ na sytuację wodną w danej społeczności. Jeżeli woda nie spełnia wymagań w zakresie parametrów chemicznych i biologicznych, eksploatacja może być kosztowna, praca nieefektywna, a w przypadku wysokiego zanieczyszczenia biologicznego nawet niebezpieczna.
Kontrola procesu odmulania
Istnieje wysokie ryzyko rozmnażania się materii biologicznej po kolejnych etapach uzdatniania w procesie ponownego użycia wody. Może to prowadzić do korozji, powstawania osadów i kamienia, co z kolei powoduje korozję, zatykanie się i obniżenie ogólnej wydajności wieży chłodniczej. Prawidłowe procesy uzdatniania wody zasilającej, w połączeniu z dodanymi środkami chemicznymi do jej kondycjonowania w obiegu wody chłodzącej wieży chłodniczej, mogą zmniejszyć negatywny wpływ powstawania osadów i warstw biologicznych. Jednak po pewnym czasie stężenie zanieczyszczeń jest zbyt duże, co powoduje duży wzrost kosztów eksploatacji.
Gdy stężenie osiągnie określony poziom (który zależy od konstrukcji wieży chłodniczej), należy usunąć wszystkie osady i cząstki stałe (tzw. proces odmulania) i dodać świeżą wodą (wodą uzupełniającą), aby zapewnić prawidłową pracę całej instalacji. Termin „cykle stężenia” (COC) określa zależność pomiędzy stężeniem łącznej ilości rozpuszczonych substancji stałych (TDS) w wodzie chłodzącej i TDS w wodzie uzupełniającej. Jest to jeden z kluczowych parametrów kontroli wydajności wieży chłodniczej. Na przykład, gdy stężenie substancji stałych w wodzie chłodzącej podwoiło się w stosunku do stężenia w wodzie uzupełniającej, wartość COC wynosi 2. COC o wyższej wartości zapewnia mniejsze zużycie wody. Bezpośredni pomiar TDS jest trudny w praktyce – zamiast tego można wykorzystać pomiar wartości pośredniej, tj. przewodności elektrycznej (EC).
Do pomiaru można wykorzystać urządzenie kontrolnopomiarowe DID firmy Grundfos, które składa się z dwóch czujników przewodności (jednego dla wody uzupełniającej i jednego dla wody chłodzącej) oraz jednostki sterującej (CU 382) Urządzenie będzie w sposób ciągły mierzyć przewodność, zapewniając stałą kontrolę zmieniających się właściwości wody lub ryzyka korozji związanego ze wzrostem stężenia soli w obiegu wieży chłodniczej. Pozwala to na kontrolowanie cykli COC wieży chłodniczej w dowolnym momencie, bez konieczności czekania na wyniki laboratoryjne lub pomiary ręczne.
Aby kontrolować wartości graniczne dla przewodności wody w obiegu chłodzącym, sterownik może albo wysyłać sygnał przez magistralę Fieldbus do sterownika zewnętrznego, albo przez wbudowany łącznik przekaźnika stykowego sterować zaworem odmulania. Zapewnia to automatyczne odprowadzenie wody o wysokim stężeniu substancji stałych, bez konieczności angażowania personelu technicznego.
Źródło i fot.: Grundfos