Jak ustalić funkcję technologiczną dodatku do żywności? Artykuły firmy Kontakt do firmy

21.06.2023

Substancje dodatkowe stosowane jako dodatki do żywności muszą być zamieszczane w wykazie składników środka spożywczego ze wskazaniem nazwy lub numeru E dodatku oraz funkcji technologicznej, jaką pełni dany dodatek w produkcie (tak cz. C zał. VII rozporządzenia nr 1169/2011 [1]).

Jeśli dodatek do żywności pełni jednocześnie kilka funkcji technologicznych w produkcie (np. jednocześnie zagęszcza i stabilizuje), to na etykiecie wskazuje się jego zasadniczą (główną) funkcję technologiczną. W cz. C zał. VII rozporządzenia nr 1169/2011 znajduje się wykaz funkcji, jakie mogą pełnić dodatki do żywności, są to:

Kwas
Regulator kwasowości
Substancja przeciwzbrylająca
Substancja przeciwpieniąca
Przeciwutleniacz
Substancja wypełniająca
Barwnik
Emulgator
Sole emulgujące (tylko dla serów przetworzonych oraz produktów wytwarzanych na bazie serów przetworzonych)
Substancja wiążąca
Wzmacniacz smaku
Środek do przetwarzania mąki/polepszacz
Substancja pianotwórcza
Substancja żelująca
Substancja glazurująca
Substancja utrzymująca wilgoć
Skrobia modyfikowana (nazwa szczegółowa ani numer E nie muszą być oznaczane)
Substancja konserwująca
Gaz nośny
Substancja spulchniająca
Sekwestranty
Stabilizator
Substancja słodząca
Substancja zagęszczająca

Powstaje jednak pytanie, w jaki sposób ustalić, jaką funkcję technologiczną pełni w środku spożywczym dany dodatek? Tutaj odpowiedzi musi już udzielić producent/technolog, kierując się definicjami poszczególnych funkcji technologicznych z załącznika I rozporządzenia nr 1333/2008 [2].

Jeśli masz pytania lub wątpliwości związane ze znakowaniem swoich produktów – skontaktuj się z nami, Specjaliści z Food Law służą pomocą!

[1] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L. z 2011 r. Nr 304, str. 18 ze zm.).

[2] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. U. UE. L. z 2008 r. Nr 354, str. 16 ze zm.).

Źródło i fot.: FOOD LAW